در طراحی فرم بنا با توجه به ابعاد طول و عرض زمین که نسبتا مربع شکل بوده و همچنین محدودیت دسترسی، ایجاد حلال و قوسی صورت گرفته که حالت دعوت کنندگی ای برای مراجعین اصلی این بنا در محور جاده غربی آن ایجاد کرده است.
جهت حل مسئله امنیتی و جداسازی موتورخانه ها و فضاهای پارکینگ ها ساختمان مجازایی در نظر گرفته شده و همچنین به سیکل ورود و خروج نسبت به دو جاده و محوری که ساختمان از دو سمت به آن دسترسی دارد، توجه شده؛ به گونه ای که سواره از یک طرف وارد پارکینگ شده و خروج آن از سمت دیگر محقق می‌شود. در نتیجه بر اساس سیرکولیشن مسیر حرکتی، فرم حلالی شکلی به ساختمان افزوده شده است.
برای ایجاد هماهنگی میان این بنا و مجموعه تاریخی بغداد، از هندسه معماری اسلامی در پوسته این بنا استفاده شده و قسمت راه پله ها نیز با خط زیبایی به صورت عمودی مزین شده‌اند.
استفاده از پنجره های رباتیک و تغییرپذیر ایجاد نو وارگی، تنوع فضایی و کنترل و هدایت نور را در این بنا میسر کرده است.
ستون های سردر اصلی شامل فراخی، رنگداشت و بادبند هایی می‌باشد که حس تناسب و اهمیت بنا را بیان می‌کند و نوع و نازکی این ستون ها نیز تکنلوژی و فناوری را به رخ می‌کشد.
عراق، بغداد
